Op twee plekken in onze boomgaard staan frambozen. In beide gevallen gaat het om herfstframbozen. Het ene plukje stond al in onze tuin, maar op een andere plek. Die heb ik vorig najaar overgeplant. De andere kreeg ik van Nikos, een van mijn medetuiniers. Hij heeft in de afgelopen jaren al zo’n beetje elke moestuinhouder van stekjes voorzien.
Beide zijn goed aangeslagen en geven nu heerlijke knalrode frambozen. Het zijn er niet veel tegelijk, het zijn ook nog maar kleine struikjes. Maar ze staan elke keer dat ik op de tuin ben wel garant voor een stuk of zes frambozen. Ze zijn lekker. Lekker zoet. En omdat het er te weinig zijn om echt iets mee te doen, eet ik ze meteen op. Achter elkaar. Hap, kauw, slik, smul. Echt snoepen is dat. Zomersnoep. Hoewel het al september is. Maar deze september voelt als zomer, zulk lekker weer is het.
