Vandaag de bonenstokken verwijderd uit de tuin. Klusje van niks, maar het markeert een overgang. Zoals het neerzetten van de stokken het seizoen inluidt, zo begint met het weghalen het einde. Ja, die weelderige, groene piramides vormen voor mij toch het hoogtepunt van het seizoen. Niet zozeer vanwege de oogst, maar gewoon, om de aanblik. Hoogzomer. De felle zon gefilterd door de bonenbladeren. En dan in de schaduw van die groene weelde een handvol boontjes plukken en in een mandje, tasje of emmertje laten vallen. Een mandje is het meest idyllisch. Een emmertje het leukst, vanwege het mooie ‘plonk’ bij elk boontje dat in de emmer valt.
Overigens is een tasje het meest praktisch.
Maar vandaag de stokken dus weer weggehaald. Toch ook een mooi werkje. Fijne tuinsymboliek. En nog maar weer eens een maaltje snijbiet meegenomen. Frittata van gemaakt. De snijbiet snijden en wassen. Beetje ui en knoflook in een wok of diepe koekenpan fruiten. Snijbiet erbij, peper en zout toevoegen, en laten slinken als spinazie. Overgooien in vergiet en water eruit duwen. Oven aanzetten, schaaltje invetten, snijbiet erin. In kom vier eieren met scheut melk en peper en zout met garde los kloppen. Over de snijbiet schenken. Geraspte parmezaan erdoorheen. Of brokjes schimmelkaas. Spekjes kan natuurlijk ook. Twintig minuten in de oven.
Kan met tal van groentesoorten. Minder ei en meer melk (of room) en het wordt een flan. ’t Is maar waar je zin in hebt.
Voor mij zijn de bonen plukken ook een hoogtepunt van de moestuintijd. Vorig jaar voor het eerst snijbiet, maar wist niet dat die zo weelderig en lang groeiden, tot laat in de herfst. Je receptje klinkt erg lekker!